Γήπεδον μπάσκετ κανονικόν και προπάντος γήπεδον πετόσφαιρας θκιαμάντιν.
Εδώ επρεπεν πολλά να προσπαθήσεις για να μεν μάθεις.
Ούλλοι εκάμναν σέρβις από καλόν τζιαι πάνω.
Υπήρχαν αρκετοι ικανοποιητικοι πασαδόροι Εμάθαμεν ήντα να κάμουμεν.
Ο Τσίκος ο Μιχάλης ήταν ο βασιλεύς των πασαδόρων.
Πολλοί εκαρφώναν καλά, κορυφαίοι ο Παπαθωμάς και κατόπιν ο Νικηφόρου. Ο Λουκάς βέβαια ήτο άλλου επιπέδου. Μεγαλύτερος μας και παικτης από τότε της Ανόρθωσης.
Τα μπλόκ ήτο σε πλεόνασμον στο Στ Γυμνάσιον. Ακόμη θυμησες πολλές έχω από μπλοκ καρφια και συνεχη περάσματα.
Οι καθηγητές και οι καθηγήτριες της Γυμναστικής πολύ μας βοηθούσαν να ξεχνιόμαστε και να χαιρόμαστε την άθληση.
Ο κος Λουκάς Λουκά είχε μια ιδιαιτερη σχέση μαζί μας.
Ο θυμός δεν τον συντρόφευε ποτέ.
Στα κενά πάντα μας εδινε μπάλα για βόλευ.
Γίνονταν κάτι έκτακτα παιγνίδια με μικτές ομάδες τα απογεύματα στα έξω γήπεδα του βόλλευ.
Ήταν ούλλες οι χαρές.
Και πολλοί και πολλές παρακολουθούσαν και το διασκέδαζαν ενώ δεν ξεχνώ πως συχνά γίνονταν αλλαγές για να παίξουν και άλλοι.
Εδώ σε αυτό το κλειστό κρατήθηκαν προσφυγικά σωματεία στα πρώτα χρόνια της προσφυγιάς.
Εδώ έγιναν μεγάλοι αγώνες των επαρχιακών σχολικών πρωταθλημάτων.
Από εδω ξεκίνησαν μεγάλοι αθλήτες και αθλήτριες με κορυφαία τη Βασιλική του 4Α που έκανε για χρόνια πρωταθλητισμό στο στίβο.
Το κλειστό ήταν ένα κομμάτι της σχολικής μας ζωής από τα ωραιότερα τα ομορφότερα.
Εδώ έλαβαν χώραν και τα πρώτα σκιρτήματα.
Διακριτικώ τω τρόπω να γράψουμεν και αυτήν την αλήθειαν.
Τωρά που επιτρέπεται τζιαι εν θα επικρεμμανται οι αποβολούδες.
"Άτε τζιερυνειώτικον συγκεντρώθου" αστίευε ο Κος Λουκά και γελούσαμε όλοι. Όταν τον νικούσε ο Παπαθωμάς στον Αέρα. Ο Γιαννακός απαντούσε σε λίγο με ένα απο τα φαρμακερά του σερβις.
Άτε πάλι εταξιδέψαμεν και χωρις δύο γυρούς του σχολείου προθέρμανση.
Αναρτήθηκε από Γραφές για την πόλη και επαρχία Λεμεσού (του Γιάννη Πεγειώτη)
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου