Ο ανθρώπινος πόνος πουλάει, είναι αδιαμφισβήτητο γεγονός. Πουλάει και τα κέρδη είναι πολλά. Όχι προς αντιμετώπισή του, αλλά εκμεταλλευόμενος τη συγκίνηση που μπορεί να προκαλέσει με την ευασθητοποίηση του κόσμου.
Αυτή η προσπάθεια για στήριξη αστέγων, αυτή η απότομη δυναμική που πήρε, αυτή η εμπάθεια προς άτομα και αρχές αλλά και η δυσφήμηση προς την πόλη μας δεν μας δημιουργούσε ποτέ θετικές σκέψεις κάθε άλλο μας προκαλούσε πολλούς προβληματισμούς.
Δεν θέλαμε να πιστέψουμε ότι οι αρχές της πόλης και κατ' επέκταση του κράτους παρέμεναν τόσο αδιάφορες σε ένα τέτοιο σοβαρό θέμα.
Απ' την άλλη γνωρίζαμε και τι πάστα ανθρώπων είμαστε εμείς οι Κύπριοι στην πλειοψηφία, που δεν μένουμε αδιάφοροι μπροστά στον ανθρώπινο πόνο και έτσι δεν πιστέψαμε ότι υπήρχαν συμπολίτες μας άστεγοι ιδιαίτερα στο βαθμό που το είχαν αναπαραγάγει κάποιοι.
Το σημαντικότερο, αυτό που μας ενοχλούσε περισσότερο από όλα ήταν αυτή η προβολή, η αυτοπροβολή.
Φυσικά φταίμε και μεις οι δημοσιογράφοι που στον βωμό της δημοσιότητας ότι μας παίξουν χορεύουμε τις πλείστες των περιπτώσεων.
Γνώριζαμε ότι "φιλανθρωπία" ετυμολογικά σημαίνει «αγάπη του ανθρώπου» με την έννοια της φροντίδας για την θρέψη, την ανάπτυξη και την ενίσχυση δεινοπαθούντων συνανθρώπων που απορρέει από την άσκηση των ανθρώπινων αξιών και βασίζεται στον εθελοντισμό.
«Εθελοντισμός» απ την άλλη ξέραμε ότι αναφέρεται γενικά στην ηθελημένη πράξη για κάποιο κοινωφελή σκοπό χωρίς υλικό ή άλλο αντάλλαγμα. Ως εκ τούτου, ο εθελοντής δουλεύει μόνος του σιωπηλά χωρίς τυμπανοκρουσίες.
Όσο διάβαζαμε ή άκουγαμε την ατάκα "Η ΛΕΜΕΣΟΣ Η ΠΟΛΗ ΤΩΝ ΑΣΤΕΓΩΝ" ,τόσο πιο πολύ θύμωναμε.
Αντιληφθήκαμε ότι η δημοσιότητα έκανε κάποιους να χάσουν τον έλεγχο και ξεκίνησαν να σκέφτονται πολιτικές καρέκλες.Είπαν να χρησιμοποιήσουν την λαϊκή ρήση ΤΟ ΤΕΡΠΝΟΝ ΜΕΤΑ ΤΟΥ ΩΦΕΛΊΜΟΥ.
Προσπάθησαμε να βοηθήσουμε συνανθρώπους μας αλλά δεν μας επέτρεπαν να έρθουμε σε προσωπική επαφή μαζί τους. Ήθελαν τα χρήματα να περνάνε από δικά τους ταμεία. Δεν ξανά ασχοληθήκαμε.
Η επόμενη είδηση που μας ταρακούνησε ήταν ΑΣΤΕΓΟΣ ΖΕΙ ΣΕ ΚΛΟΥΒΙ ΣΤΗΝ ΛΕΜΕΣΟ...
Την ίδια ώρα προσπαθήσαμε να μάθουμε περισσότερες πληροφορίες. Δεν ήταν δύσκολο σε λίγα λεπτά ήμασταν έξω από το "κλουβί".
Άδειο....για 4 συνεχόμενες μέρες, σε διαφορετικές ώρες πηγαίναμε εκεί για να βρούμε κάποιον. Ασχέτως αν κάποιοι το διέψευσαν εμείς εκεί να πηγαίνουμε καθημερινά για να δούμε πως θα βοηθήσουμε αυτόν τον συμπολίτη μας.
Τελικά μετά από πολλές επισκέψεις, μας φώναξαν γείτονες και μας ρώτησαν τι ψάχνουμε και περνούμε καθημερινά από τον χώρο.
Μας επιβαιώσαν ότι όλα είναι ψέματα. Δεν υπάρχει άστεγος και ο ηλικιωμένος μένει δίπλα σε βοηθητικά. Το "κλουβί" χρησιμοποιείτε σαν αποθήκη.
Τα σχόλια δικά σας.....
ΜΜΜ
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου